Ως μέρος ενός πειράματος, ο ερευνητής Adrian North από το Heriot Watt University ζήτησε από το κοινό που συμμετείχε στην έρευνα να τοποθετήσει πολλά μουσικά κομμάτια σε συγκεκριμένες μουσικές κατηγορίες. Η μουσική του πειράματος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως “ισχυρή και βαριά”, “λεπτή και εκλεπτυσμένη”, “ζωηρή και αναζωογονητική” ή “γλυκιά και φρέσκια”.
Η μουσική επιδρά στη γεύση του κρασιού!
Στην δεύτερη φάση του πειράματος, ο North συμπεριέλαβε και ένα δεύτερο κοινό 250 ατόμων, οι οποίοι έπιναν είτε Cabernet Sauvignon είτε Chardonnay ενώ άκουγαν την προηγουμένως ταξινομημένη μουσική. (Εν τω μεταξύ, μια ομάδα ελέγχου έπινε κρασί χωρίς κάποια μουσική στο παρασκήνιο.)
Κάποιοι από τους συμμετέχοντες έπιναν το κρασί τους ακούγοντας το «Βαλς των λουλουδιών» του Τσαϊκόφσκι (λεπτή και εκλεπτυσμένη μελωδία). άλλοι έπιναν το ποτό τους με το “Slow Breakdown” του Michael Brook να παίζει στο παρασκήνιο (γλυκιά και μαλακή μελωδία).
Μετά τη γευστική δοκιμή, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να ταξινομήσουν τα κρασιά σε μία από τις προαναφερθείσες κατηγορίες. Ώσπου να ολοκληρώσει ο North το πείραμά του, είχε ανακαλύψει ότι η μουσική έχει ισχυρό αντίκτυπο στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το κρασί.
Για παράδειγμα, το 60% των ανθρώπων που έπιναν κόκκινο κρασί ενώ άκουγαν την «Carmina Burana» της Carl Off χαρακτήρισαν το ποτό τους ως “ισχυρό και βαρύ” (το ίδιο με τη μουσική).
Ένα συγκριτικά μεγάλο ποσοστό των ατόμων που συμμετείχαν στο πείραμα χαρακτήρισαν το ίδιο κρασί ως “ζωηρό και αναζωογονητικό”, αφού όταν το έπιναν άκουγαν το “Just Can not Get Enough” των Nouvelle Vague.
Έτσι, την επόμενη φορά που θα πάτε σε ένα εστιατόριο και θα παραγγείλετε το κρασί σας, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στη μουσική γιατί η μελωδία της μπορεί να αλλάξει ο, τιδήποτε υπάρχει μέσα στο ποτήρι σας.
