Πολλοί θα συμφωνούσαν ότι ένα εκλεκτό κρασί είναι ένα δημιούργημα τέχνης. Είναι η τέχνη της επιλογής του εδάφους και της έκθεσης στον ήλιο ως καμβάς και της καλλιέργειας των σωστών ποικιλιών προσαρμοσμένων στο κλίμα ως εργαλεία. Η τέχνη του να ανταποκρίνεται και να αυτοσχεδιάζει καθώς οι εποχές και οι μέρες φέρνουν νέες, απροσδόκητες αλλαγές, όπως ο καλλιτέχνης αλληλεπιδρά με τον κόσμο του και επικοινωνεί μέσω της δημιουργίας του. Το κρασί του οινοποιού αντέχει στον χρόνο, όπως μια ελαιογραφία ή ένα γλυπτό ενός καλλιτέχνη, όταν κάνει την είσοδό του στον κόσμο.
Αυτοί οι πέντε καλλιτέχνες παίρνουν κρασί και το χρησιμοποιούν στην τέχνη τους με εναλλακτικούς τρόπους, χρησιμοποιώντας το ίδιο το ποτό ή άλλα υλικά που σχετίζονται με αυτό. Από τη γη του Barolo έως τις καινοτόμες τεχνικές φωτογραφίας, αυτό είναι το κρασί ως τέχνη και οι καλλιτέχνες που το δημιουργούν.
Mauro Rosso – Τέχνη από την γη του Barolo
Ο Mauro Rosso ζει και εργάζεται στην πόλη Alba στην καρδιά του Langhe, όπου γεννήθηκε και η οποία είναι γνωστή για την οινοπαραγωγή της. Πολυπράγμων καλλιτέχνης, ο Mauro ασχολείται με τη γραφιστική, γλυπτική, φωτογραφία, κλασική ζωγραφική σε καμβά και πολλά άλλα. Το έργο όμως που μας τράβηξε την προσοχή ήταν η σειρά «Terra di Barolo» ή «Earth of Barolo». Ζώντας μέσα στους αμπελώνες από τους οποίους κατασκευάζονται μερικά από τα καλύτερα κρασιά του κόσμου, δεν μπορούσε παρά να εμπνευστεί από την ίδια τη γη από την οποία προέρχεται και μεγάλωσε.
Ο Mauro θυμάται την αρχική του έμπνευση το 2012, όπου μετά από μια κουραστική μέρα που φωτογράφιζε τους αμπελώνες του Barolo, κάθισε στο έδαφος για να ξεκουραστεί και τα χέρια του έκλεισαν γύρω από το χώμα. Έφερε μια χούφτα στο στούντιο του και άρχισε να πειραματίζεται στερεώνοντάς τον σε καμβά, μια τεχνική που έδωσε τόσο μοναδικά και ασυνήθιστα αποτελέσματα που εμπνεύστηκε να δημιουργήσει περισσότερα. Η σειρά «Terra di Barolo» του παρουσιάζει απλές, καθαρές γραμμές παιδιών και ζώων, καθώς και την αντίθεση του ασπρόμαυρου πάνω από γη του Barolo. Οι ρίζες της έμπνευσής του φτάνουν πολύ πίσω στην παιδική του ηλικία σε μια μέρα που περπατά στους αμπελώνες με τον παππού του. «Ίσως η γη να έχει μια ανάμνηση, και θυμάται τι πέρασε από αυτήν, τις ζωές των ανθρώπων, τις λέξεις και τα συναισθήματα που εκφράστηκαν… τα καλά και τα κακά χρόνια… και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να την αγγίξουμε και να την μυρίσουμε για να την ακούσουμε να ψιθυρίζει τις ιστορίες της. Ίσως το μέλλον να βρίσκεται εκεί».
Amelia Fais Harnas – Το κρασί είναι το μέσο, οι άνθρωποι είναι η έμπνευση
Η Amelia Fais Harnas δημιούργησε τους πρώτους της «λεκέδες» κρασιού το 2010, θέλοντας να αποτυπώσει τις παροδικές στιγμές σύνδεσης και συνομιλίας που μοιράζεται με ανθρώπους στο μπαρ του Corning της Νέας Υόρκης πίνοντας κρασί. «Λατρεύω τους συναρπαστικούς ανθρώπους, λόγω των ιστοριών τους και του χρόνου που μοιραζόμαστε. Γι’ αυτό κάνω μόνο πορτρέτα». Ξεκίνησε πειραματικά, ήταν ανοιχτή σε αυτό που συνέβη στον καμβά της όταν χύθηκε κρασί πάνω του. «Όταν έβγαλα την πετσέτα από τον πρώτο καμβά, η καρδιά μου σφίχτηκε, γιατί η τρελή ιδέα μου πέτυχε και φαινόταν και αρκετά καλή στην πραγματικότητα!» Αρχικά, χρησιμοποίησε κεντήματα για να καθορίσει τις άκρες, αλλά μόλις άρχισε να κάνει μεγαλύτερα πορτρέτα, τελειοποίησε την τεχνική της.
Η τεχνική που χρησιμοποιεί η Amelia είναι παρόμοια με αυτή του pysanky, τα παραδοσιακά περίπλοκα διακοσμημένα αυγά του Πάσχα της Ουκρανίας. Ζωγραφίζονται χρησιμοποιώντας μια μέθοδο που ονομάζεται «μπατίκ», την οποία η Αμέλια χρησιμοποιεί στον καμβά της με τους λεκέδες κρασιού. Χρησιμοποιεί πολύ ξηρό κόκκινο κρασί. «Πάντα μου αρέσει το γαλλικό κρασί, αλλά επίσης απολαμβάνω ένα καλό Χιλιανό carménère. Έχω επίσης επεκταθεί σε ιταλικά κόκκινα και τώρα κάνω μια σειρά έργων σε ξύλο χρησιμοποιώντας ένα μείγμα Tuscan Cabernet Sauvignon και Sangiovese». Φυσικά, ενώ εργάζεται απολαμβάνει και το κρασί της – η δημιουργία δεν μπορεί να γίνει καλύτερη!
Beki Morris – Υψηλή τέχνη του φελλού
Πόσοι από εμάς τους λάτρεις του κρασιού συλλέγουμε τους φελλούς γιατί μια μέρα θα φτιάξουμε κάτι από αυτούς; Δεν είναι κάτι που συνηθίζεται αλλά σίγουρα θα μπορούσαμε να το δοκιμάσουμε. Η Beki Morris από το Όστιν του Τέξας εμπνεύστηκε να δημιουργήσει τέχνη από τα πώματα κρασιού της το 2008, και αυτό που έκανε της ήταν τόσο ευχάριστο που έφτασε και δημιουργεί από τότε τρισδιάστατα έργα τέχνης φελλού. «Κανείς δεν ενδιαφερόταν για φελλούς εκείνη την εποχή, ή να κάνει κάτι παρόμοιο. Ήμουν τυχερή που η ιδέα της ανακύκλωσης των φελλών και της τέχνης μαζί τους έγινε δημοφιλής».
Χρησιμοποιεί φελλούς από όλα τα κρασιά και από όλο τον κόσμο, τα κόβει για να αξιοποιήσει τα σχήματα και τα χρώματα τους σε όλες τις δυνατότητές τους. «Παίρνω κυριολεκτικά κουτιά από φελλούς στο ταχυδρομείο αρκετά συχνά». Όλα τα μεγάλα σχέδια της ξεκινούν με ένα όραμα που σκιαγραφείται σε χαρτί, το οποίο στη συνέχεια αποτυπώνεται στον πίνακα. Η Beki επιλέγει προσεκτικά τους φελλούς της κατά μέγεθος και χρώμα και στη συνέχεια τους εφαρμόζει στο σχέδιο σε διαφορετικές γωνίες και προοπτικές για να επιτύχει το χαρακτηριστικό τρισδιάστατο στιλ τους. «Η πρόκληση είναι να δημιουργηθούν εντυπώσεις με την υφή». Την επόμενη φορά που θα εμπνευστείτε να δημιουργήσετε έργα τέχνης από τους παλιούς φελλούς σας, αφήστε τη Μπέκι να είναι η μούσα σας – ή απλώς στείλτε της τα κρασιά σας στο ταχυδρομείο.
Nikki Ella Whitlock – Δημιουργίες από ανακυκλωμένα μπουκάλια κρασιού
Υπάρχει κάτι τόσο εμπνευσμένο σε αυτό που λέει η Nikki Ella Whitlock, καλλιτέχνης που κατοικεί στο Derbyshire της Αγγλίας: «Δεν υπάρχουν σκουπίδια, υπάρχουν αμέτρητες προοπτικές». Καλλιτέχνης ζωγραφικής και κολάζ με μεγάλη εμπειρία, η Nikki άρχισε να κατασκευάζει όμορφα γλυπτά, το 95% των οποίων είναι από ανακυκλωμένα υλικά, το 2010. Είναι βαθιά ευαισθητοποιημένη με περιβαλλοντικά ζητήματα και βρίσκει τη χρήση απορριμμένων αντικειμένων ως πηγή ικανοποίησης όχι μόνο επειδή κάνει ανακύκλωση, αλλά επίσης επειδή οι άγνωστες ιστορίες των υλικών προσθέτουν ένα άλλο επίπεδο νοήματος στο έργο της. Ψήνει τα μπουκάλια και άλλα κομμάτια γυαλιού είτε θρυμματισμένα ή ολόκληρα, κάποιες φορές μαζί με τις ετικέτες, στον κλίβανο όπου επέρχεται η σύντηξη των κομματιών σε ένα ενιαίο μεγάλο κομμάτι. «Τα χρώματα του πράσινου, χρυσού και καφέ που βρίσκω στα μπουκάλια κρασιού είναι υπέροχα, καθώς μου αρέσουν οι γήινες αποχρώσεις». Στην πραγματικότητα, η έμπνευσή της προέρχεται κυρίως από τη φύση, κάτι που μπορεί να φανεί από τη σπειροειδή μορφή του έργου της «Catalyst» που θυμίζει το στρόβιλο ενός κελύφους ή στα πουλιά του έργου της «Days of Birds».
Τα γλυπτά της έχουν καλαίσθητη μορφή και γεμάτο χρώμα που τονίζεται από το φως. «Βρίσκω πολύ συναρπαστικά υλικά τα ανακυκλωμένα αντικείμενα, ειδικά το γυαλί. Με τα φώτα και τα γεωμετρικά εφέ δίνουν εκπληκτικές εικόνες», μια υποτίμηση για ένα κομμάτι όπως το «Catalyst», το οποίο έχει ένα εσωτερικό φως που το ζωντανεύει. Εξομολογείται ότι όταν σπάει μπουκάλια κρασιού και τα βάζει μέσα στον κλίβανο, αυτά μετατρέπονται σε φωτεινά κοσμήματα. «Υπάρχει ένα αίσθημα τύχης όταν δημιουργώ τα κομμάτια μου. Ποτέ δεν ξέρω τι θα μπορούσα να βρω».
Natasha Bacca – Βλέποντας το κρασί υπό το φως των φωτογραμμάτων
Από το όνομά της και μόνο, η Natasha Bacca πρέπει είναι προορισμένη να αφιερώσει ένα μέρος της ζωής της στο κρασί. Η ετυμολογία του επωνύμου της ανάγεται στον αρχαίο θεό του κρασιού, τον Bacchus (Bacco στα ιταλικά, Βάκχος), και η σύγχρονη ιταλική λέξη bacca σημαίνει μούρο, λέξη που χρησιμοποιείται για σταφύλια. Και πράγματι, οι ρίζες της είναι ιταλικές. Η Natasha, μια λάτρης του κρασιού, ξεκίνησε τα έργα της με κρασιά από ένα άδειο μπουκάλι της αυστραλέζικο Penfolds Grange, κρασί που της είχε δοθεί από τον δίδυμο αδερφό της. Σύντομα, φίλοι, οικογένειες και πελάτες έδιναν στη Natasha μπουκάλια κρασί και της ζητούσαν να δημιουργεί εξατομικευμένα φωτογράμματα. «Οι περισσότεροι συμμετέχοντες επέλεξαν ένα μπουκάλι που τους άρεσε και ήθελαν να μοιραστούν μαζί μου ή επέλεξαν ένα μπουκάλι με ένα ενδιαφέρον σχέδιο στην ετικέτα. Ήταν μια ευκαιρία να απολαύσω πολλά εξαιρετικά και μοναδικά κρασιά που διαφορετικά δεν θα είχα εξερευνήσει».
Η Natasha δημιουργεί φωτογράμματα από τότε που ξεκίνησε ειδικά τέτοια μαθήματα στο γυμνάσιο και πειραματιζόταν. Περιγράφει τη δουλειά της στο δωμάτιο εμφάνισης των φωτογραφιών (darkroom) ως «ζωγραφική με φως». Μια λεπτομερής, σύντομη εξήγηση για αυτό μπορείτε να βρείτε στην ιστοσελίδα της. Λατρεύει το γεγονός ότι η δουλειά της της επέτρεψε να ασχοληθεί με τον συνδυασμό της δικής της δημιουργικότητας και των πελατών της. «Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή αυτής της σειράς ήταν η συμβολή κάθε συμμετέχοντος». Αυτό, και ίσως και η ευκαιρία να δοκιμάσει τόσα πολλά νέα κρασιά!
Πηγή: Winepassitaly
Διαβάστε ακόμη: https://winelovers.gr/2020/11/28/mosxari_stin_katsarola_me_kolokytha_kai_glyko_krasi/
