Το 1969, ένα μικρό φιαλίδιο κρασιού ταξίδευε με τόλμη εκεί όπου κανένα ποτό δεν είχε ταξιδέψει μέχρι τότε. Ο Buzz Aldrin, ένας θρησκευόμενος άνθρωπος, πραγματοποίησε την λειτουργία της Θείας Κοινωνίας στη Σελήνη με εργαλεία ένα μικρό κομμάτι άρτο και λίγο κρασί.
Το σχέδιο της NASA για την αποστολή κρασιού στο διάστημα!
Αλλά εκείνη η φορά δεν ήταν η τελευταία που κάποιος προσπάθησε να στείλει το κρασί στα αστέρια. Κατά τη δεκαετία του 1970, η NASA προσπαθούσε να βρεί τρόπους για να κάνει την πτήση στο διάστημα πιο άνετη για τους αστροναύτες της.
Μία από τις καλύτερες ιδέες τους ήταν να βελτιώσουν την ποιότητα του φαγητού. Αντί για τα αποξηραμένα κομμάτια μη βρώσιμης σκόνης, άρχισαν να προσθέτουν κατεψυγμένα τρόφιμα, υγρά συσκευασμένα γεύματα και άλλα αναλώσιμα στο μενού τους.
Σύντομα, οι αστροναύτες θα απολάμβαναν λιχουδιές όπως σπαγγέτι και μοσχαρίσια μπριζόλα – και ακόμη και λίγο αλκοόλ.
Κι εδώ μπαίνει στην ιστορία μας ο Charles Bourland, υπεύθυνος επιλογής κρασιού για το πρόγραμμα Apollo που, όχι μόνο έπρεπε να βρει ένα γευστικό κρασί, αλλά και ένα κρασί που θα μπορούσε να αντέξει στις δυσκολίες του διαστημικού ταξιδιού.
Δεδομένου ότι η NASA δεν μπόρεσε να φορτώσει έναν πύραυλο με βαριά, ογκώδη μπουκάλια, ο Bourland χρειάστηκε να βρει ένα κρασί που δεν θα έχανε τη γεύση του αν ανασυσκευαζόταν.
Σε συνεργασία με τους ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, ο Bourland επέλεξε τελικά το sherry.
Το Sherry είναι ένα ενισχυμένο κρασί, το οποίο θερμαίνεται κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας του.
Αυτή η διαδικασία το σταθεροποιεί τόσο ώστε η γεύση του είναι απίθανο να αλλάξει μετά το άνοιγμα του μπουκαλιού. Το sherry, λοιπόν, τοποθετήθηκε σε ειδική πλαστική σακούλα με ενσωματωμένο καλαμάκι.
Το μόνο που έπρεπε να κάνουν οι αστροναύτες ήταν να πιέσουν τη θήκη, και με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσαν να απολαύσουν μια ωραία γουλιά κρασί. Ωστόσο, το σχέδιο δεν κύλησε έτσι ακριβώς.
Όταν η κοινή γνώμη έμαθε για το σχέδιο, οι teetotalers (οι άνθρωποι που ποτέ δεν πίνουν αλκοόλ) εξέφρασαν την οργή τους πείθοντας τη NASA να βάλει τέλος στο πείραμα του sherry.
Αποδείχθηκε, επίσης, ότι το κρασί, με μηδενική βαρύτητα, απελευθερώνει μια δυσάρεστη μυρωδιά, γεγονός που θα προσέθετε τη ναυτία στις ήδη πολλές δυσκολίες των αστροναυτών.
Το sherry, ωστόσο, δεν πήγε χαμένο. Αφού τελικά δεν κατέληξε στο διάστημα, έγινε μέρος του προγράμματος SMEAT (Skylab Medical Experiment Altitude Test), ένα τεστ που περιλάμβανε μια ομάδα αστροναυτών, οι οποίοι κλειδώθηκαν μέσα σε θάλαμο κενού για 56 ημέρες. Υποψιαζόμαστε, βέβαια, ότι δεν περάσαν κι άσχημα!